Inside joke :P

Οι συναρτήσεις κάνουν privé πάρτυ, μέχρι που μία παράγωγος τους χτυπάει την πόρτα.
Παράγωγος:"Ανοίξτε!"
Συναρτήσεις:"Δεν ανοίγουμε!"
Παράγωγος: "Ανοίξτε μη σας παραγωγήσω όλες εκεί μέσα!"
e^x: "Θα μας κλάσ**ς τα @@!"

Οδηγίες για ασφαλές blogging

-Να μη συγγράφετε εφόσον έχει δύσει ο ήλιος
-Να μη συγγράφετε σε ομάδες 2,3 και παραπάνω ατόμων
-Να μην ανεβάζετε τραγούδια, στίχους ή ο,τιδήποτε γενικώς, με τραγουδιστική διάθεση στα blog σας
-Να μην θορυβείτε εφόσον συγγράφετε
-Να υμνείτε πάντα τα δημόσια πρόσωπα
-Να χαρίζετε ή να διαγράφετε τα post σας εφόσον σας ζητείται απ'τους παραπάνω
-Να κοιτάτε χαμηλά και ν'αναπνέετε ελαφρώς εφόσον συγγράφετε

Αυτά προς το παρόν, περαιτέρω οδηγίες θα σας δοθούν εν καιρώ.

ΥΓ: Ξεκίνησα να γράφω ημερολόγιο στο Γυμνάσιο, εμπνεόμενη απ'την Άννα Φρανκ. Κάποια χρόνια μετά, μετατόπισα αυτή μου τη συνήθεια, παραλλαγμένη, ψηφιοποιημένη πια, εδώ στα blogs. Μετά από χρόνια ελευθερίας κι ελευθεροτυπίας λοιπόν, συναντώ αυτό. Η ζωή μας κύκλους κάνει...

Τιμωρία

Από αυτές που δε θέλουμε να τελειώσουν ποτέ ;)

Τικ

Η κα Γιαννάκου στους φακέλους του Παπαχελά:
"Είμαστε ειλικρινείς και ακριβείς σ'αυτά που λέμε. Δεν έχουμε προσθέσει ούτε ένα "και" παραπάνω. Δεν υποσχόμαστε τίποτα ψεύτικο. Που την είδατε την ιδιωτικοποίηση στην παιδεία;".
Μπλα μπλα μπλα...κάπως έτσι κυλούσε ο διάλογος, μέχρι τη στιγμή που το μάτι μου καρφώθηκε στα τικ κι έχασα τη συνέχεια.
Μα γιατί τόσα τικ; και γιατί τα έχουν κυρίως οι πολιτικοί μας;
Κομπλάρουν μπροστά στην κάμερα και τα φώτα της δημοσιότητας; Τους πιάνει η αμηχανία;
Τότε γιατί το ίδιο δε συμβαίνει και με τους περισσότερους ανθρώπους της τηλεόρασης;
Μα παρατηρείστε πόσοι πολιτικοί παρουσιάζουν τικ όταν μιλούν! Είναι αρκετά μεγάλο το ποσοστό!
Λες και η γλώσσα του σώματός τους μπουκώνει απ'το ψέμα και ξεσπά έτσι, μ'αυτές τις μυικές συσπάσεις...

tv2026

Παρασκευή και 13!!!

Τι μέρα κι αυτή! Αν ήμουν προληπτική, θα είχα ταραχτεί πολύ! Αλλά ευτυχώς δεν πιστεύω σ'αυτές τις χαζομάρες. Το μόνο που κάνω είναι να μην ανοίγω ομπρέλα σε κλειστό χώρο, να μην περνάω κάτω από σκάλα, να μην αφήνω ανοιχτό το ψαλίδι, να πιάνω κόκκινο και να μετράω μέχρι το 10 όταν βλέπω μαύρη γάτα και τέλος, να φοβάμαι όταν βλέπω κοράκια στον αέρα. Είναι πρόληψη αυτό; Δε νομίζω. Παρασκευή και 13, Τρίτη και 13 και βλακείες! Λες και η σύμπτωση συγκεκριμένου αριθμού και ημέρας θα επιφέρει τρομερές αλλαγές στη ζωή μας αν οι ίδιοι δεν το επιθυμούμε!
Τώρα που το σκέφτομαι όμως, δεν έχω δει ούτε το θρίλερ Παρασκευή και 13...λέω τώρα που διακοπεύω να βάλω την τυχερή μου ζακετούλα και να πάω να το νοικιάσω! :P

questionmark

Αχ...κι ήθελα τόοοσο πολύ να πάω στη σχολή μου τη Δευτέρα...αλλά έβρεχε συνέχεια! Κατακλυσμός! Πλημμύρισαν σπίτια και μαγαζιά! Δρόμοι και γέφυρες καταστράφηκαν ολοσχερώς! Πού και πώς να πάω; Πώς να μετακινηθώ; Καταλαβαίνετε...αναγκάστηκα να συνεχίσω τις διακοπές μου... Οπότε προς το παρόν, με απασχολούν τα εξής σημαντικά:
Τι σκεφτόταν ο Γιάλομ όταν το έγραφε;
Τι χρώμα βερνίκι να διαλέξω;
Γιατί ταινίες όπως το thank u for smoking είναι τόσο καλύτερες από πολυδάπανες τύπου miami vice?
Πώς γίνεται 100 άτομα να κλείνουν κεντρικούς δρόμους της πόλης και να προκαλούν κυκλοφοριακό κομφούζιο;
Πού μπορεί κανείς να βρει κουμπαρά χωρίς τάπα από κάτω;
Πώς μπορεί κανείς να καταφέρει γαλλικό accent χωρίς να στραμπουλήξει τη γλώσσα του;
Τι να ψηφίσω στις εκλογές;
Πώς γίνεται από τους υποψήφιους νομάρχες και δημάρχους της πόλης να ξέρω μόνο τον Ψωμιάδη, την Πατουλίδου, τον Παπαγεωργόπουλο και τον Μπουτάρη; (Μόνο στον ύπνο μου δεν τους έχω δει ακόμη!)
Γιατί στα πρωινάδικα είναι όλες ξανθιές;
Και το μείζον ερώτημα
τι να βάλω το βράδυ;;;