Κλαψ, σνιφ, λυγμ!
Τον τελευταίο καιρό νομίζω πως παίζω στο παιχνίδι "είσαι πιο έξυπνος από ένα δεκάχρονο" και χάνω συνέχεια... Νομίζω πως θα έρθει ξαφνικά η Αλιμπέρτη με το δασκαλίστικο ύφος πάνω απ'το κεφάλι μου και θα με υποχρεώσει να παραδεχτώ on camera την προηγούμενη φράση.
Δεν έχω εντοπίσει από που χάνω τη φαιά ουσία ακριβώς. Θέλω να πιστεύω πως είναι θέμα προσανατολισμού. Θέλει επιδιόρθωση η πυξίδα μου. Μέχρι να γίνει αυτό, θα προσπαθήσω να καθυστερήσω λίγο τη visa για τα ταξίδια του μυαλού μου. Ένας θεός ξέρει που μπορεί να με βγάλουν...
posted by €lisavet at
12:00 AM
8 Comments:
μη στεναχωριέσαι πουλάκι μου. φταίει που είσαι ξανθούλι
Δε φταίει αυτό...προσπάθησα και με σκούρο καστανοκόκκινο... :P
Αν και είμαι σίγουρη, πως δεν ισχύει αυτό που λες περί εξυπνάδας, εντούτοις η καρδιά είναι αυτή που μετράει ζουζούνα κι εσένα μοιάζει να είναι τρυφερή και παιδική :)
Αχ σ'ευχαριστώ! :D
..αν δλδ δεν είσαι πιο έξυπνη από ένα δεκάχρονο, τελειώνουν όλα??????
τς τς τς....
καλό μήνα!!
Σωστό κι αυτό! :)
Αντε ρε συ, η βλαμμένη άνοιξη φταίει για όλα, υπογράφω!
Αν υπογράφεις, πάω πάσο!!!
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home