Monday, March 14, 2011

Ενηλικίωση και άλλα τινά

Κι έρχεται η ώρα που ωπ, κάτι συμβαίνει και ωριμάζεις μια σταλιά παραπάνω, μεγαλώνεις απότομα. Ούτε γενέθλια, ούτε τίποτα. Μια στιγμή αρκεί για να κουνηθούν όλα λίγο εκεί μέσα στο μυαλουδάκι σου και να δεις τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση και να αναρωτηθείς...που ζούσα τόσο καιρό, σε τι πλάνη; Και βλέπεις τον εαυτό σου απ'έξω, σαν παιδάκι που έπαιζε τυφλόμυγα και παρακαλάς να έμενες για πάντα παιδί, αλλά πλέον λειτουργείς με υπερήχους κι αν πέφτεις σε τοίχους, δεν έχεις δικαιολογία...Τέρμα οι δικαιολογίες πατριώτη.

φωτό

0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home