Το παράπονο

Εδώ στου δρόμου τα μισά
έφτασε η ώρα να το πω
Άλλα είν’ εκείνα που αγαπώ
γι’ αλλού, γι’ αλλού ξεκίνησα
Στ’ αληθινά στα ψεύτικα
το λέω και τ’ ομολογώ
Σα να ‘μουν άλλος κι όχι εγώ
μες στη ζωή πορεύτηκα
Όσο κι αν κανείς προσέχει
όσο κι αν το κυνηγά
Πάντα, πάντα θα ‘ναι αργά
δεύτερη ζωή δεν έχει...

Το παράπονο-Αρβανιτάκη





*Σκέψεις, ένστικτα, ορέξεις,
αισθήματα και λογική,
λόγια, πράξεις, αντιθέσεις,
αγάπη, μίσος και στοργή
Τι να πιστέψεις, τι να διαλέξεις
τίποτα πια δε σου αρκεί
Από όνειρα δε θα στερέψεις
και το παράπονο εκεί, πάντα να καιροφυλαχτεί.