Thursday, December 08, 2005

Λάβετε θέσεις...έτοιμοι;


Ψάχνει επίμονα τ'όνομά της ανάμεσα σ' άλλα πολλά, σ'ένα σχεδόν διάφανο,τεράστιο, τοιχοκολλημένο, μισοβρεγμένο χαρτί. Τη σμπρώχνουν. "Ωχού! Ύπτιο, ύπτιο...1,2,3,4...να'μαι! Σειρά δεύτερη, διαδρομή 4. Γιούπι!" Η αγαπημένη της διαδρομή. Όλα τα μάτια στραμμένα σε κείνη, εκεί δεν τρώει νερό -βλέπε κύμα διπλανών διαδρομών- κι έχει και τη μέγιστη ορατότητα.
Αφήνει αυτή τη σκέψη προς το παρόν και αυτοσυγκεντρώνεται.
Κατεβάζει την τσάντα της απ'τις κερκίδες, στο χώρο αναμονής. Συνηθίζει τη μυρωδιά του χλωρίου, τεντώνει το σώμα, χαλαρώνει τους μύες, ρυθμίζει την αναπνοή, κλείνει τα μάτια και σκέφτεται τον αγώνα.
Αρχικά ορίζει το περιβάλλον, ακούει τους ήχους, νιώθει τον παλμό και μετέπειτα όλες οι λεπτομέρειες προστίθενται σταδιακά στο μυαλό: επαφές με το νερό, χρόνος που κυλά, πόσες χεριές, χτύπημα με τα πόδια, πόσες αναπνοές, τεχνική, ώθηση στις στροφές, βοή του κόσμου, σφυρίγματα που δίνουν ρυθμό, φωνές προπονητή που θυμίζουν το σκοπό, λαχάνιασμα και ναι, με τις τελευταίες τις δυνάμεις, να σμπαραλιάζει το ταμπλό, σαν να 'ναι ο τελευταίος της αγώνας...τερματισμός!
Κάπως έτσι συμπληρώνεται η εικόνα. Virtual reality.
Βαθιά αναπνοή. Επαναφέρει το σφυγμό. Ηρεμεί. Μα δεν έχει τίποτα να φοβηθεί. Ξέρει τι την περιμένει, το έζησε μόλις, πριν λίγο, μέσα της.
Έχει έρθει πλέον η σειρά της, η στιγμή που περίμενε τόσο και τόσο καιρό. Ακούει το όνομα της ν'αναγγέλεται απ'τα μεγάφωνα. Παρατηρεί χαμογελαστά πρόσωπα στις κερκίδες και παίρνει ικανοποίηση. Κατευθύνεται προς την πισίνα και τη διαδρομή Νο4. Κάθεται για λίγο στην αντίστοιχη καρέκλα, ατενίζοντας και συνωμοτώντας με τον υγρό σύμμαχό της. Βγάζει τα ρούχα μένοντας μ'ένα μικρό τσίμπημα μονάχα στο στομάχι και μεγάλη ανυπομονησία. Ψυχραιμία και γερά νεύρα χρειάζεται. Δεν πρέπει να κάνει λάθη. Φτιάχνει το μαγιώ της, ισιώνει το σκουφάκι της, δένοντας παράλληλα, αρκετά σφιχτά, τα σκούρα γυαλάκια στο σοβαρό της πρόσωπο. Ο αφέτης κάνει κίνηση για να μπουν στο νερό. Βρέχει τα χέρια της γι' αρχή, μ'αυτά το σώμα της κι ύστερα με μια βουτά στην πισίνα και...βύθιση. Ανατριχιάζει ελαφρά. "Χμ, δροσερό, τέλεια" Πεταρίζει για λίγο κάτω απ'την επιφάνεια για να νιώσει τις επαφές και ανεβαίνει με φόρα επάνω για να γατζωθεί απ'το βατήρα. Ελέγχει την απόσταση ανάμεσα στα χέρια της, στα πόδια, το ύψος των πελμάτων πάνω στα πλακάκια του τοίχου και εισπνέει.
Για ένα δευτερόλεπτο λειτουργεί μόνο η ακοή.

-Λάβετε θέσεις...έτοιμοι;.....Beep!!!

Και ξαφνικά όλες οι αισθήσεις μαζί!
Πετάγεται σαν ελατήριο από τον τοίχο, σχηματίζοντας τόξο και βυθίζεται πάλι σαν δελφίνι στο νερό, λίγο πιο κάτω απ'την επιφάνεια. Κινείται τώρα γρήγορα, με δύναμη, ρυθμό, νεύρο, ψυχή, χωρίς σκέψη, με το αίσθημα του ανταγωνισμού να την κυριεύει, νιώθωντας τις ανάσες των διπλανών, με το ένστικτο για οδηγό - η λογική οδός, της έχει γίνει συνείδηση απ'τις χιλιάδες προπονήσεις άλλωστε- και το ταξίδι ξεκινά...για να εκπληρώσει το σκοπό, το προδιεγεγραμμένο της όνειρο!
Θα τα καταφέρει;

12 Comments:

Blogger Qfwfq said...

Δεν ξέρω αν είναι επειδή μόλις ξύπνησα και δεν έχω πιει καφέ, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί στη διαδρομή 4 δεν υπάρχει το κύμα των διπλανών διαδρομών. Οι μόνες διαδρομές που μου φαίνεται να διαφέρουν σε αυτό τον τομέα (ευνοϊκά η όχι, δεν ξέρω) είναι οι δύο ακριανές, γιατί έχουν μόνο μια γειτονική διαδρομή. Κάτι προφανώς μου διαφεύγει. Για πες γιατί θα σκάσω. Άσε που έχω και την αγωνία αν θα τα καταφέρει η κοπελιά τις ιστορίας.

3:03 AM  
Blogger €lisavet said...

:) Oι διαδρομές είναι 8.
Μεσαία θεωρείται η 4η καταχρηστικά, στην οποία τοποθετείται και ο πιο γρήγορος αθλητής, σύμφωνα με τα αποτελέσματα προηγούμενων αγώνων. Στο 5 μπαίνει ο 2ος πιο γρήγορος, στο 3 ο 3ος κοκ.
Σωστά παρατήρησες ότι οι ακριανές τρώνε το λούκι, δηλαδή το περισσότερο κύμα, για το λόγο που ανέφερες.
Κατά τ'άλλα, επειδή συνήθως ο αθλητής που προηγείται είναι απ'τις κεντρικές διαδρομές (3,4,5) σκέψου τον αθλητή 4 στην κορυφή ενός νοητού τριγώνου. Αν συμβαίνει αυτό θα τρώει το λιγότερο κύμα.
Βέβαια...όλα σχετικά είναι.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση η κοπέλα έτρεχε στη 2η σειρά. Αν απουσίαζε κάποια της 1ης σειράς και την αντικαθιστούσε η ηρωίδα, θα έμπαινε στο 8 της πρώτης σειράς. Τότε μπορεί να έτρωγε περισσότερο κύμα, αλλά παρασυρόμενη απ'τον εντονότερο ρυθμό των τωρινών συναθλητριών της, να πετύχαινε καλύτερο χρόνο.
Σε μπέρδεψα;

3:28 AM  
Blogger €lisavet said...

Μόλις πρόσεξα την παρένθεση :P
Στις ακριανές διαδρομές, το κύμα που δημιουργούν οι στρόβιλοι, απ΄την κίνηση του αθλητή μες στο νερό, επειδή δεν μπορεί να εκτονωθεί απ'τη μεριά που υπάρχει ο τοίχος, ξαναγυρνά πίσω στον αθλητή.

Επίσης ο αθλητής στο 4 (έστω ότι βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με τους υπόλοιπους και παλεύουν όλοι για κλάσματα του δευτερολέπτου) έχει καλύτερη ορατότητα των διπλανών του, πράγμα που αυξάνει την ανταγωνιστικότητα και τον βοηθά να κάνει την υπέρβαση.

3:39 AM  
Blogger Qfwfq said...

Με το πρώτο comment με μπέρδεψες, με το δεύτερο τα ξεκαθάρισες κάπως τα πράγματα :-). Μια πρόταση που παρέλειψα να βάλω στο σχόλιο μου ήταν ότι θεωρώ όλους τους αθλητές το ίδιο γρήγορους. Μπορεί στην πράξη τη διαδρομή 4 να την παίρνει ο κολυμβητής με τον καλύτερο χρόνο στους προηγούμενους αγώνες, αλλά κανένας δεν εγγυάται ότι θα είναι ο γρηγορότερος ξανά (θεωρητικά μιλάμε πάντα) και άρα στην κορυφή του νοητού τριγώνου.

Τώρα όμως έχω απορία για τις ακριανές διαδρομές, πάντα όσων αφορά τα κύματα! Τρώνε όντως το μεγαλύτερο λούκι? Τι είναι δηλαδή χειρότερο, το κύμα από μια γειτονική διαδρομή (αν υποθέσουμε ότι ο αθλητής σε εκείνη προπορεύεται) ή το κύμα που επιστρέφει από τον τοίχο?

Με τις ερωτήσεις όμως κατάντησα το post σεμινάριο κολύμβησης, για να μην πω πειραματικής φυσικής :-P! Θα υπάρξει post με τη συνέχεια του αγώνα?

5:03 AM  
Blogger €lisavet said...

Δεν το είχα σκοπό, για συνέχεια, αλλά να μη σε αφήσω και με την αγωνία!lol :)

10:14 AM  
Blogger Unknown said...

ωχ δεν τους προλαβαίνω είναι πολύ γρήγοροι αν βγουν όμως στους δρόμους θα τους πω εγώ πιος είναι πιο γρήγορος... ή έστω κάτω από το νερό ;)

6:21 PM  
Blogger €lisavet said...

Παρεμπιπτόντως σήμερα μετά από 3 χρόνια, πήρε διάκριση η Ελλάδα σε ευρωπαικό πρωτάθλημα. Ο Ρωμανός Αλυφαντής κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο στα 100m πρόσθιο. :)

7:24 PM  
Blogger €lisavet said...

Με 58.08 βεβαίως βεβαίως!(πανελλήνιο ρεκόρ)

7:40 PM  
Blogger ΤΑΣΟΣ said...

"Δεν έχομε χρόνο να γράφουμε λιγότερα;"

8:47 AM  
Blogger €lisavet said...

Χρόνο έχουμε και για να γράφουμε λιγότερα και για να διαβάζουμε περισσότερα.

11:10 AM  
Blogger funEL said...

κυρία ΕΛισάβετ λόγω ΕΛονόματος το Τάγμα των Ιπποτών σας εύχεται καλά χριστούγεννα
+γεροντοευχές+

11:17 AM  
Blogger €lisavet said...

ma ton agio vasili!

2:36 PM  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home