Όφου...πάλι πρέπει να βρίσκω τίτλο;

"Επιτέλους τέλος"...όπως είχα γράψει με θράσος και σ'ένα γραπτό μου, έναν Ιούνη, στο σχολείο και φρίκαρε ο καθηγητής :P Τέλειωσε η εξεταστική και μαζί μ'αυτή και η σύνδεσή μου. Ευτυχώς, αρχίζουν οι απόκριες και θα αλλάξουμε λίγο παραστάσεις, θ'ανανεωθούμε. Παλιά δε μ'άρεζαν τα καρναβάλια, σήμερα όμως, στην πόλη που βρίσκομαι, τ'απολαμβάνω. Συμμετέχω στο παιχνίδι της μεταμφίεσης, της μουσικής και των χρωμάτων. Δε με φοβίζουν πια οι μασκαράδες, γιατί έχω μάθει, πως επικίνδυνοι είναι αυτοί, που συναντώ τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου. Τώρα λοιπόν, είναι μια ευκαιρία ν'αλληλοσυστηθούν τα παιδιά που κρύβουμε μέσα μας και να γίνουμε μία παρέα. Χαρείτε και μη μιζεριάζετε. Θα τα λέμε, δε χανόμαστε...
Οι διατυπωμένες κι αποτυπωμένες σκέψεις μας άλλωστε, πάντα θα επιπλέουν κάπως, κάπου στο νετ ;)