Εκλεκτές μπουρμπουλήθρες

Ήταν ένα θερμό πρωινό του Ιούνη. Ο ήλιος καυτός τρύπωνε μέσα απ'τις γρίλιες, ανεβάζοντας επιπλέον τη θερμοκρασία, γαργαλώντας τις αισθήσεις και κάνοντας τα ρούχα να κολλάνε πάνω στο ιδρωμένο κορμί...

Οκ, cut.

Ήταν άλλο ένα θερμό πρωινό του Ιούνη. Με τις πυτζάμες, την τσίμπλα στο μάτι, τον ελληνικό να σιγοκαίει στο μπρίκι κι εμένα βουλιαγμένη στον καναπέ, να χαζεύω ενημερωτικές εκπομπές. Ξάφνου... (σας κόπηκε το αίμα;) σταματώ το ζάπινγκ για να παρατηρήσω μία άλλη βουλιαγμένη, τον Αστέρα συγκεκριμένα. Τίτλος του ρεπορτάζ, παραλίες στην Αττική. Είσοδος στη συγκεκριμένη, ευρώ 17. (ναι, δεκαεφτά) Οι τιμές στα περαιτέρω μπλιμπλίκια, μπινελίκια κλπ ανάλογες.

" Άουτς, τσουρουφλίστηκα!" Ο καφές έκαιγε. Τον έβαλα στην άκρη, περιμένοντας παράλληλα να ηχήσει στ'αυτιά μου το λογύδριο του δημοσιογράφου περί ακρίβειας, προς τον διευθυντή(?) της πλαζ. Αντ'αυτού ήχησε περίπου ο παρακάτω διάλογος:

-17 ευρώ είσοδος;
-Ναι, είναι για τις ιδιαίτερες υπηρεσίες που προσφέρουμε.
-Δεν είναι κάπως απαγορευτική η τιμή για τους περισσότερους Αθηναίους;
-Ε ναι, το κάναμε λίγο και γι'αυτό το λόγο. Η πλαζ μας είναι για καλό, εκλεκτό κόσμο.
-Αχά.

Ήπια μια γουλιά με δισταγμό.
Με το πέρας του ρεπορτάζ, ένας υπουργός του πάνελ έβαλε επιτέλους τα πράγματα στη θέση τους: "Τόσες παραλίες έχει η Ελλάδα, εκεί είναι ανάγκη να πάτε;"
Μου βγήκε ο καφές απ'τη μύτη. Έκανα τον υπόλοιπο σφηνάκι κι αναποδογύρισα το φλυτζάνι στο πιάτο, εναποθέτοντας τις ελπίδες μου στο κατακάθι.
Κατόπιν πάτησα το off και σέρφαρα λίγο διαδικτυακά. Έπεσα πάνω σε ύφαλο από νόμους περί αιγιαλού και παραλίας...τυχαία αλλά μοιραία.

Ν. 2971 ΤΗΣ 19.12.2001 (ΦΕΚ 285 Α’)

Αιγιαλός, παραλία και άλλες διατάξεις

Άρθρο 2

Κυριότητα αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης και χρησιμότητα αυτών

1. Ο αιγιαλός, η παραλία, η όχθη και η παρόχθια ζώνη είναι πράγματα κοινόχρηστα και ανήκουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο, το οποίο τα προστατεύει και τα διαχειρίζεται.

2. Η προστασία του οικοσυστήματος των ζώνων αυτών είναι ευθύνη του Κράτους.

3. Ο κύριος προορισμός των ζώνων αυτών είναι η ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβαση προς αυτές. Κατ’εξαίρεση ο αιγιαλός, η παραλία, η όχθη και η παρόχθια ζώνη μπορούν να χρησιμεύσουν για κοινωφελείς περιβαλλοντικούς και πολιτιστικούς σκοπούς και για απλή χρήση της παραγράφου 1 του άρθρου 13, καθώς επίσης και για την εξυπηρέτηση υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος.

4. Στον αιγιαλό, την παραλία, την όχθη και την παρόχθια ζώνη δεν επιτρέπεται η κατασκευή κτισμάτων και εν γένει κατασκευασμάτων, παρά μόνο για την επιδίωξη των σκοπών, που αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο.

5. Ο παλαιός αιγιαλός και η παλαιά όχθη ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου και καταγράφονται ως δημόσια κτήματα.

Άρθρο 13

Παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας

1. Απλή χρήση του αιγιαλού και της παραλίας είναι κάθε χρήση, εφόσον από αυτή δεν παραβιάζεται ο προορισμός τους ως κοινόχρηστων πραγμάτων και δεν επέρχεται αλλοίωση στη φυσική μορφολογία τους και τα βιοτικά στοιχεία τους.

2. Η παραχώρηση της απλής χρήσης του αιγιαλού και της παραλίας γίνεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, έναντι ανταλλάγματος κατά τις διατάξεις για την εκμίσθωση δημόσιων κτημάτων, πλην του αιγιαλού και παραλίας κηρυγμένων αρχαιολογικών χώρων, προστατευόμενων περιοχών, ευπαθών οικοσυστημάτων και ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και πολιτιστικού ενδιαφέροντος, τη διαχείρηση των οποίων έχει η αρμόδια Υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού. Σε Ο.Τ.Α., φορείς διοίκησης και εκμετάλλευσης Λιμένων, οργανισμούς κοινής ωφέλειας και Ν.Π.Δ.Δ. η παραχώρηση δύναται να γίνει και απευθείας με ή χωρίς αντάλλαγμα. Σε ιδιωτικό φορέα διαχείρισης η παραχώρηση γίνεται πάντοτε με αντάλλαγμα.

3. Είναι δύνατη η παραχώρηση, με τη διαδικασία και τους όρους του πρώτου εδαφίου της προηγούμενης παραγράφου, της απλής χρήσης αιγιαλού για την άσκηση δραστηριοτήτων, που εξυπηρετούν τους λουομένους ή την αναψυχή του κοινού (όπως εκμίσθωση θαλάσσιων μέσων αναψυχής, καθισμάτων, ομπρελών, λειτουργία τροχηλάτου αναψυκτηρίου κ.λπ.). Αν παραχωρηθεί η χρήση αιγιαλού για την εκμίσθωση καθισμάτων και ομπρελών, η έκταση αιγιαλού κάθε παραχώρησης δεν δύναται να υπερβαίνει τα πεντακόσια (500) τετραγωνικά μέτρα. Εάν στον ίδιο αιγιαλό υπάρχουν περισσότερες παραχωρήσειςγια την εκμίσθωση ομπρελών και καθισμάτων, πρέπει μεταξύ των διάφορων χώρων του αιγιαλού που έχουν παραχωρηθεί να υφίσταται ενδιάμεση απόσταση ελεύθερης ζώνης τουλάχιστον εκατό (100) μέτρων μήκους. Οι διατάξεις του προηγούμενου εδαφίου δεν εφαρμόζονται εάν πρόκειται να παραχωρηθεί αιγιαλός για να εκμισθωθούν καθίσματα και ομπρέλες από εκείνους που έχουν γειτονικά καταστήματα και μόνο για το χώρο εμπρός από τα κταστήματά τους.

4. Είναι δυνατή η παραχώρηση με τη διαδικασία και τους όρους που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1, χωρίς δημοπρασία, της απλής χρήσης αιγιαλού για ένα χρόνο σε αυτούς που έχουν όμορες ξενοδοχειακές εν γένει επιχειρήσεις, κάμπιγκ ή κέντρα αναψυχής, για τους σκοπούς που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο της προηγούμενης παραγράφου προς εξυπηρέτηση του κοινού. Το αντάλλαγμα για την παραχώρηση της απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας που έχουν ανακηρυχθεί Τουριστικά Δημόσια Κτήματα (Τ.Δ.Κ), ως και των κτισμάτων ή εν γένει των εγκαταστάσεων που υφίστανται επ’αυτών, καθορίζεται με απόφαση του φορέα που ασκεί τη διοίκηση και διαχείρηση των Τ.Δ.Κ., κατά τη διέπουσα αυτόν νομοθεσία. Το αντάλλαγμα, το οποίο δύναται να αναπροσαρμόζεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, για την παραχώρηση της απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας πλην των Τ.Δ.Κ. σε όμορες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις που καταβάλλεται στο Δημόσιο, υπολογίζεται από τον πολλαπλασιασμό του ενός δευτέρου (1/2) της τιμής δίκλινου δωματίου μετά λουτρού, χωρίς λοιπές επιβαρύνσεις, όπως η τιμή αυτή καθορίζεται από τον Ε.Ο.Τ. για κάθε ξενοδοχειακή επιχείρηση επί τον αριθμό των κλινών αυτής. Σε περίπτωση που το προκύπτουν κατά τα ανωτέρω αντάλλαγμα τέλει σε δυσαναλογία προς το μίσθωμα που προκύπτει βάσει των μισθωτικών συνθηκών της περιοχής ή προς το καθοριζόμενο βάσει του άρθρου 22 του Ν.2238/1994 (ΦΕΚ 151 Α’), καταβάλλεται στο Δημόσιο το αντάλλαγμα του εδαφίου αυτού. Δυσαναλογία μεταξύ πρώτου και δεύτερου τρόπου υπολογισμού του ανταλλάγματος θεωρε’ιται ότι υπάρχει όπου η μεταξύ τους απόκλιση είναι τουλάχιστον πενήντα εκατοστά (50/100).

5. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών,Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Οικονομικών επιτρέπεται η απευθείας παραχώρηση με ή χωρίς αντάλλαγμα της απλής χρήσης του αιγιαλού και της παραλίας σε δήμους και κοινότητες για την άσκηση των δραστηριοτήτων της παραγράφου 2. Με την ίδια απόφαση καθορίζονται οι όροι, οι προϋποθέσεις, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.

Τρύπησε η σανίδα μου και βούλιαξα πάλι. Δεν ξέρω τι φταίει. Ίσως δεν ξύπνησα ακόμη. Ίσως φταίει η ελλειπής ενημέρωση ή η έλλειψη συνδυαστικής μου σκέψης. Πάντως, άκρη δε βγάζω. Αν βγάζετε εσείς, plz help me.
Προς το παρόν, λέω απλά να πλύνω το φλυτζάνι. Προτού προλάβω να εντρυφήσω στο εσωτερικό του...τι μου φταίει κι αυτό;