Φολέγανδρος
Μικρογραφία της Σαντορίνης; Ξεχασμένη απ'το Θεό; Απλά ένα νησί στα νότια των Κυκλάδων; Όπως κι αν το δεις, αξίζει να το επισκεφθείς. Να βολτάρεις στα σοκάκια της. Να μπερδευτείς στα καφενεία και τις πλατείες της. Να γευτείς ματσάτα και ρακόμελο. Να σου βγει η πίστη μέχρι να κατέβεις τον γκρεμό και να φτάσεις στην ήσυχη, κρυστάλλινη παραλία, για να την ξαναβρείς στο μικρό λευκό εκκλησάκι που δεσπόζει πάνω στο βράχο. Να χαιρετίσεις τους ντόπιους που σου χαμογελούν και να προσπαθήσεις να συνενοηθείς με τον ιταλό σερβιτόρο, που σε κοιτά όλο απορία. Να χαθείς στο ηλιοβασίλεμα, που πνίγει ο ορίζοντας ή στο τεράστιο φεγγάρι του Αυγούστου. Μα πάνω απ'όλα, να φύγεις απ'αυτήν γεμάτος όμορφες σκέψεις, ότι η ζωή αρκεί να'ναι απλή, λιτή, αληθινή, για να'ναι ξεχωριστή. Κάποια κοχύλια αξίζουν όσο τα ακριβότερα διαμάντια του κόσμου...
3 Comments:
…η ζωή είναι ξεχωριστή όταν είναι απλή σαν την πρωινή καλημέρα, λιτή, όμορφη σαν παραλία και αληθινή όπως είναι η τρέλα του έρωτα.
απαπαπαπαπα
ωραία φωτογραφία
(τι άλλο να πω, υποκλίνομαι στη μαγεία του έρωτα)
gelial, μη λες τίποτα, θαύμασε το τοπίο :)
Θα συμφωνήσω με τον Νικόλα!
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home