Ο τέλειος άντρας

Μου ζητήθηκε απ'την Crucilla να περιγράψω τον τέλειο άντρα. Ο τέλειος άντρας για μένα είναι ο ιππότης πάνω στο άσπρο άλογο... Αστειεύομαι! (Μα ποιες κοπέλες έχουν τέτοιες φαντασιώσεις; Η Ραπουνζέλ ίσως;) Τέλος πάντων, τέλειος δεν είναι κανείς μας, ιδανικός για μένα είναι, εκείνος που με αγαπάει και μου το αποδεικνύει καθημερινά. Μιας και αναφέρθηκα σε ιππότες όμως, ας πω μια ιστορία!




Μια φορά κι ένα καιρό, σ'ένα μακρινό Βασίλειο, ήταν μία όμορφη πριγκίπισσα σε ηλικία γάμου- τα'χε δεν τα'χε κλείσει τα 18. Ο πατέρας της λοιπόν, και Βασιλιάς της χώρας, οργάνωσε δημοπρασία, εεε χορό ήθελα να πω, όπου καλούσε όλους τους πρίγκιπες των γειτονικών Βασιλείων για να επιλέξει η κόρη του σύζυγο. Οι προσκλήσεις μοιράσθηκαν και ο χορός έγινε με όλες του τις τιμές. Οι πρίγκιπες προσήλθαν με πλουσιοπάροχα δώρα, υπηρέτες και άμαξες να τους ακολουθούν, όμως κανείς τους ωστόσο δεν κατάφερε να συγκινήσει την πριγκίπισσα. Προς έκπληξη μάλιστα της τελευταίας, στον χορό, προσήλθε απρόσκλητος κι ένας ιππότης για να ζητήσει το χέρι της. Η πριγκίπισσα δεν το πίστευε, κρυφογελώντας του είπε πως, αν όντως αξίζει να γίνει άντρας της, να την περιμένει, 100 μέρες κάτω απ'το μπαλκόνι της.

Έτσι κι έγινε λοιπόν, ο ιππότης με την καρεκλίτσα του, κάθισε κάτω από το μπαλκόνι της πριγκίπισσας, που τόσο επιζητούσε και περίμενε. Περίμενε 1 μέρα, 2 μέρες, 3 μέρες... Είχε αρχίσει να τον θερίζει η πείνα και η δίψα, όμως άντεχε. Έτσι πέρασαν 1 μήνας, 2 μήνες, 3 μήνες... Ακόμη και η πριγκίπισσα είχε απορήσει με την επιμονή και την υπομονή του. 90 μέρες είχαν περάσει κι είχε πιάσει αράχνες ο καημένος, όμως ακόμη 10 μέρες έμεναν. Έτσι, πέρασε η 91η μέρα, η 92η,η 93η...μέχρι που έφτασε η 99η μέρα. Όταν ξημέρωσε εκείνη η μέρα, ο ιππότης σηκώθηκε από την καρεκλίτσα του, ξεπιάστηκε, ξεσκονίστηκε, πήρε την καρεκλίτσα του κι εξαφανίστηκε! The end.