Ha! :D

Πώς τσατίζομαι με τους απαισιόδοξους που χρίζουν εαυτούς πρυτάνεις της λογικής και του ρεαλισμού!
Έχεις μαύρες σκέψεις, κακό προαίσθημα και απόγνωση για τα μέλλοντα;
Κράτα τα για τον εαυτό σου!
Έχω κουραστεί πια με όλους τους αγγελιοφόρους της ωδύνης και της καταστροφής.
Μετά απορούμε για το κύμα απογοήτευσης που πνίγει και αδρανοποιεί τη νεολαία.
Πώς ν'αρέσει ο κόσμος σ'έναν νέο και να'χει όρεξη και κίνητρα να δημιουργήσει μέσα σ'αυτόν και γιατί όχι, να τον βελτιώσει, όταν διαρκώς του παρουσιάζεται σαν κινούμενη άμμος, σαρκοβόρο τέρας, έτοιμο να τον κατασπαράξει;
Υπερπροστατευτικοί γονείς, ακοινώνητοι γείτονες, μουτρωμένοι περαστικοί φροντίζουν να σε οδηγούν οικειοθελώς στο κελί σου, εώς ότου καταπιείς το κλειδί.
Φτάνει όμως με τη μιζέρια, είναι πλέον passé.
Ένα χαμόγελο κι ένα κλείσιμο του ματιού σε φέρνει πιο κοντά στους στόχους και τον καλό εαυτό σου.
Try this at home!


ps: Οι παρόντες δεν εξαιρούνται!
photo