Tuesday, May 29, 2007

Θα πεις το στάρι - σταράκι

Μήπως είδατε την καινούρια διαφήμιση εταιρείας αθλητικών ειδών με πρωταγωνιστή τον Ριβάλντο; Εγώ μόλις την είδα πάντως, έκανα έναν παράξενο συνειρμό...

Saturday, May 19, 2007

Καλοκαιρινή διάθεση

Καλησπέρα! Είχα κάτι αιώνες να γράψω, αλλά χαλάλι! Πώς είστε; Εγώ σε καλοκαιρινή διάθεση! Μη βλέπετε που άσπρισαν τα μαλλιά μου, από τα χνούδια απ'τις λεύκες είναι. Όπως και τα κόκκινα μάτια, σετάκι, ασορτί.
Δεν πτοούμαστε όμως, κάναμε και το πρώτο μας μπάνιο. Στην εξωτική Χαλκιδική φυσικά. Το γνωστό ανέκδοτο το ξέρετε, που πήγαν 2 Θεσσαλονικείς στον Παράδεισο και είπαν "Καλός κι ο Παράδεισος, αλλά σαν τη Χαλκιδική...!" Ε κάπως έτσι.
Πώς ήταν το πρώτο μπάνιο; Απρόσμενα καλό. Η θάλασσα ήταν υποφερτή κι αν το προσπαθούσες λίγο και κολυμπούσες για κάμποση ωρίτσα, δεν κρύωνες καν. Θα'θελα να πάω κι αυτό το Σαββατοκύριακο αλλά λένε θα χαλάσει ο καιρός. Βέβαια δεν είναι να έχεις και πολλή εμπιστοσύνη στην ΕΜΥ, θα δούμε.Κάνω και τόσες φιλότιμες προσπάθειες στο γυμναστήριο, να μην επιδείξω το θεϊκό κορμί; Αστειάκι.
Τώρα που είπα γυμναστήριο, μας ρωτάει τις προάλλες ο γυμναστής με πονηρό γελάκι, "Σας πιάνει η άσκηση; Όντως σας κουράζει ή προσποιείστε;" Καμμένος λίγο ο γυμναστής όπως καταλαβαίνετε, αλλά κατά τ'άλλα πολύ καλός. Στο aerobic βάζει μουσική υπόκρουση σκυλάδικα σε remix με μπιτάκι. Άλλο πράμα σου λέω. Στη διαπασών το τσιφτετέλι. Βέβαια αυτό από 'δω και πέρα θα πάψει, γιατί ξεκουφαίναμε τη γειτονιά και τώρα τα λυκειόπαιδα άρχισαν πανελληνίες.
Καλή επιτυχία να έχουν τα πουλάκια μου. Κάθε φορά που βλέπω αυτό το θέμα στις ειδήσεις ένας κόμπος μου έρχεται στο στομάχι. Φαντάσου. Αν πήγαιναν όλοι οι Έλληνες σε ψυχολόγο το standar τραύμα που θα ψυχαναλύανε οι περισσότεροι, θα πρέπει να ήταν αυτό των πανελληνίων.
Από που ξεκίνησα και που κατέληξα όμως! Τα άσχετα των ασχέτων. Δεν πειράζει, υγεία να έχουμε. Θα κλείσω λοιπόν μ'ένα κοινωνικό μήνυμα: για όσους είναι σε δίαιτα εν αναμονή των εμφανίσεων στην παραλία, ΠΡΟΣΟΧΗ, μη γίνετε έτσι!



Την είδα πρωί πρωί στην tv και σκιάχτηκα! Άσε που λένε πως ο φακός προσθέτει κιλά! Omg!

ps:Α είδα και την ταινία του Ρουβά. Όχι, που θα την άφηνα! Μετά λύπης μου, δε βλέπεται. Τα καλύτερα είναι ίσως στο making of, δηλαδή αν βρεθεί κατά λάθος στα χέρια σας το dvd, πηγαίνετε κατευθείαν στους τίτλους τέλους!

Monday, May 07, 2007

30 παρά 1

...οι ερωτήσεις που καλέστηκα να απαντήσω μέσω της jojo

1. Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι;
Η αίσθηση ελευθερίας.


2. Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
Ο διάλογος που κάνω με τον εαυτό μου, όταν χτυπάει το ξυπνητήρι και συνήθως καταλήγει σε «Σήκω, γιατί θα το μετανιώσεις!»

3. Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
Σήμερα το απόγευμα όταν με πήρε τηλέφωνο φίλη μου για να μου απολογηθεί που έφαγε σοκολάτα, τη στιγμή που συνέχεια με κατσαδιάζει για τη διατροφή μου.


4. Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;
Ηρεμία

5. Το βασικό ελάττωμά σας;
Η κακή μου σχέση με το χρόνο.

6. Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Τα λάθη των παιδιών.

7. Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;
Ιστορική; Την Ιωάννα της Λωραίνης. Καμιά φορά ακούω κινητά να χτυπάνε και στον ύπνο μου!


8. Ποιοι είναι οι ήρωές σας σήμερα;
Αυτοί που ενδιαφέρονται έμπρακτα για την προστασία του περιβάλλοντος, γιατί ουσιαστικά μάχονται για όλο τον πλανήτη.

9. Το αγαπημένο σας ταξίδι;
Το απρόοπτο ταξίδι.


10. Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
Δεν τους έχω διαβάσει όλους και δε θέλω ν’αδικήσω κανέναν!

11. Ποια αρετή προτιμάτε σε έναν άντρα;
Να έχει αυτοπεποίθηση και χιούμορ

12. ... και στη γυναίκα?
Να είναι δυναμική κι έμπιστη

13. Ο αγαπημένος σας συνθέτης;
Παπαθανασίου

14. Το τραγούδι που σφυρίζετε κάνοντας ντους;
Κάτι από Χατζηγιάννη ίσως. Προτιμώ να βάζω τέρμα τη μουσική απ’το να τραγουδάω η ίδια!

15. Το βιβλίο που σας σημάδεψε;
Δεν μπορώ να πω ότι με σημάδεψε κάποιο βιβλίο. Θυμάμαι όμως πως όταν ήμουν μικρή είχα ενθουσιαστεί με τη Ματίλντα. Δεν υπήρχε παιδάκι που να μην του είχα συστήσει το βιβλίο!


16. Η ταινία που σας σημάδεψε;
Θυμάμαι έντονα το «Η ζωή είναι ωραία». Μ’αρέσει κι ο τίτλος ακόμη, ως άποψη.

17. Ο αγαπημένος σας ζωγράφος;
Vincent Van Gogh

18. Το αγαπημένο σας χρώμα;
λευκό


19. Ποια θεωρείτε ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;
Τ’ότι σταδιακά καταλαβαίνω, ποια πράγματα έχουν ουσία στη ζωή


20. Το αγαπημένο σας ποτό;
Κρασάκι, κόκκινο ή λευκό, με καλή παρέα αλλά όχι της παρέας :P


21. Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;
Που υπήρξα άδικη κάποιες φορές με ανθρώπους


22. Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ’ όλα;
Τις κατσαρίδες!

23. Όταν δεν γράφετε, ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
Να συζητώ με τις φίλες μου


24. Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Οι ασθένειες

25. Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;
Στον εαυτό μου λέω καμιά φορά, αλλά αργά ή γρήγορα συνέρχομαι

26. Ποιο είναι το μότο σας;
Ποτέ μη μαλώνεις μ’ένα γουρούνι,( ό,τι χρώμα και να’χει αυτό). Και οι 2 θα κυλιστείτε στη λάσπη, αλλά εκείνο θα το ευχαριστηθεί!


27. Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
Στον ύπνο μου, στα γεράματα, αφού εχώ δει εγγονάκια.


28. Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;
”Μες στο μυαλό μου είσαι!” lol


29. Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;
Διανύω πνευματική άνοιξη!

...και καλώ με τη σειρά μου τους Νικόλα, Γιωρίκα, Αργυρένια, Dark Maiden και Crucilla ν'απαντήσουν στις ίδιες ερωτήσεις!

Saturday, May 05, 2007

Το πράσινο γουρουνάκι



Μου είπαν μια ιστορία για ένα πράσινο γουρουνάκι, που μου άρεσε πολύ. Τη γνωρίζετε μήπως; Θα την πω για όσους δεν τη γνωρίζουν.

Ήταν που λέτε ένα πράσινο γουρουνάκι, που συμβίωνε με άλλα ροζ γουρουνάκια σ'ένα αγρόκτημα. Το πράσινο γουρουνάκι ήταν πολύ χαρούμενο γι'αυτήν του την χρωματική ιδιαιτερότητα, καθώς ένιωθε μοναδικό. Ο κτηνοτρόφος που τα φρόντιζε όμως, δεν ήταν και τόσο περήφανος γι'αυτό, όλο το χωριό πίστευε πως το συγκεκριμένο γουρουνάκι πρέπει να ήταν καταραμένο. Αφού είδε κι απόειδε λοιπόν ο άνθρωπος με το σούσουρο του χωριού, αποφάσισε να δώσει μια λύση στο πρόβλημα, να το βάψει ροζ! Χρησιμοποίησε μάλιστα ειδική ανεξίτηλη μπογιά γι'αυτό το λόγο, που δεν έφευγε με τίποτα! Έτσι, με την μπογιά, έγινε το πράσινο γουρουνάκι, ροζ σαν τα υπόλοιπα και δεν ξεχώριζε πλέον από αυτά. Το ίδιο βέβαια, γνώριζε από μέσα του πως ήταν πράσινο κι έκλαιγε ολημερίς από τη στεναχώρια. Έκλαιγε, έκλαιγε, έκλαιγε και οι μέρες περνούσαν. Ώσπου μια μέρα, ένα παράξενο σύννεφο ήρθε και κάθισε πάνω απ'το αγρόκτημα. Ένα πράσινο σύννεφο που προκάλεσε μια σύντομη πράσινη βροχή, ικανή να μεταχρωματίσει όλα τα γουρουνάκια σε πράσινα. Όλα, εκτός από το πράσινο γουρουνάκι μας, που ήταν βαμμένο με την ανεξίτηλη ροζ μπογιά...!



Υγ: Ποιος είπε ότι δεν υπάρχουν πράσινα γουρουνάκια;!

Wednesday, May 02, 2007

Second thoughts


Στο προηγούμενο post έγραφα κάποιες σκέψεις μου περί περιορισμένων καλοκαιρινών διακοπών, όμως το ξανασκέφτηκα... και επανήλθα δριμύτερη! Όχι, καμία απόφαση δε θα πτοήσει το ηθικό μας! Θα κάνουμε διακοπές κανονικά! Θα αδράξουμε τη μέρα!
1 εβδομάδα θα μπορέσουμε; 1 εβδομάδα! Αρκεί άλλωστε για να γεμίσουμε τις μπαταρίες μας! (όλοι με επαναφορτιζόμενες λειτουργούν σ'αυτόν τον τόπο?!)
Τ'αποφάσισα λοιπόν και λέω να ταξιδέψω με το αμόρε μου μέχρι τις γειτονικές Σεϋχέλλες! Καλέ, της Ικαρίας, δεν είμαι και η Λάτση... Αλλά να, δεν ξέρω τίποτα για το νησί.
Μόνο ότι εκεί γύρω έκανε diving ο Ίκαρος, επειδή του έλιωσαν τα φτερά. Δεν έγινε καλή δουλειά στις συγκολλήσεις. (Που πας αγάπη μου με ντάλα ήλιο;)
Α, ξέρω επίσης κι ότι οι κάτοικοι έχουν κάτι από Θεσσαλονική μεριά, από πλευρά χαλαρότητας. Το self service είναι πάγιο σύστημά τους.
Μέχρι εδώ λοιπόν καλά, αλλά πώς να πάμε; πού να μείνουμε; σε ποια περιοχή; Ποιες είναι οι καλύτερες παραλίες; Τι να προσέξουμε; Αν κάποιος έχει πάει και θέλει να με διαφωτίσει θα χαρώ πολύ! :)

photo