Friday, April 11, 2008

Ζημιές!

Σας ανέφερα σε προηγούμενο ποστ ότι τα πράγματα τώρα τελευταία μου πάνε (πηγαίνουν, whatever!) λίγο περίεργα!


Ιδού ορισμένα πρόσφατα κατορθώματά μου...


Η ροή της βρύσης στην κουζίνα μου δεν ήταν πολύ ομαλή, ήτο τυρβώδης για την ακρίβεια, μάλλον από άλατα και έτρεχε σαν 2 βρύσες, αντί για μία. Ξέρετε, αυτό που θέλεις να πιεις λίγο νερό και μετά αναγκάζεσαι να ρίξεις κι ένα σφουγγάρισμα... Η μαστρο-Έλσα λοιπόν, πήρε την τανάλια για να ξεσφίξει το φίλτρο, να το καθαρίσει και να το ξαναβάλει στη θέση του. Το αποτέλεσμα: τώρα η Έλσα έχει 6 βρύσες σε μία!!!!! Και μάλιστα αυτή την φορά, την κατάσταση δε φαίνεται να αλλάζει καμία τανάλια. Βλέπετε, η μαστόρισσα, έβαλε όλη της την τέχνη και την έσφιξε με όλη της τη δύναμη!



On the next episode, καινούριο αντικολλητικό τηγανάκι. Means, ευκαιρία για κρέπες!!! Τέτοιο ενθουσιασμό ούτε τα 5χρονα στη θέα του Βob σφουγγαράκη. Ετοιμάζω λοιπόν ένα πρωινό, όλα τα υλικά για τις κρέπες, 3 όλα κι όλα, μη φανταστείτε. Ζεσταίνω το τηγάνι, ρίχνω μέσα το χυλό και περιμένω...περιμένω...περιμένω...βαρέθηκα η γυναίκα. Και τι πιο φυσικό, σκέφτηκα, "δεν ξεβάφω τα νύχια μου;". Πάνω στην υλοποίηση λοιπόν της σκέψης, με τη γωνία του ματιού πιάνω την κρέπα να τσουρουφλίζεται. Στη βιασύνη μου επάνω όμως, δεν πιάνω το ασετόν, το οποίο παρασέρνω και το οποίο με τη σειρά του, μετά από μια εξαίσια κωλοτούμπα στον αέρα, προσγειώνεται πάνω στον πλαστικό φούρνο μικροκυμάτων! Αμέσως παίρνω ένα πανάκι να το σκουπίσω και τα κάνω χειρότερα. Βάζω λοιπόν τα μεγάλα μέσα, το σύρμα απ'το σφουγγάρι! Αποτέλεσμα: η μισή πλαστική πόρτα του φούρνου έχασε το χρωματάκι της και σαν να έχει λιώσει ελαφρά...



Bonus: Έχω βάλει ταινία στο dvd-player να παίζει και ως συνήθως βαριέμαι τα εισαγωγικά με συνέπεια να πατάω συνέχεια το κουμπάκι Fwd (ναι, ναι, forward). Με αυτό τον τρόπο καταφέρνω όπως είναι φυσικό να προσπεράσω το μενού και την επιλογή γλώσσας και υποτίτλων. "Φτου, άντε ξανά απ'την αρχή τώρα οι διαφημίσεις", σκέφτομαι...αλλά σε λίγο το μάτι αστράφτει. Το τηλεκοντρόλ έχει κουμπί "menu"! Το πατάω όλο χαρά. Διαπιστώνω σε λίγο όλο λύπη όμως, ότι είναι το menu για το set up της συσκευής. Βαριεστημένα πατάω ό,τι να'ναι κουμπιά για να βγω από 'κει και πετυχημένα καταφέρνω να επιλέξω κινέζικο μενού στο dvd-player. 1 ώρα και 643.321.569.768 συνδυασμούς πατημένων πλήκτρων μετά, καταφέρνω να ξαναβάλλω το μενού στ'αγγλικά. Την ταινία δυστυχώς δεν πρόλαβα να τη δω....



Γενικά, χρήσιμες συμβουλές*:

Απομακρύνετε τον καφέ σας απ'το laptop.
Αν δεν τον απομακρύνετε σύντομα και 1 στο εκατομμύριο, σας χυθεί πάνω στον υπολογιστή, μην στεγνώσετε τον τελευταίο με σεσουάρ! Τα πλήκτρα θα πέσουν στην ανάγκη του Φουστάνου, στην καλύτερη!

Μη σιδερώνετε το υπέροχο μεταξωτό πουκαμισάκι σας, εφόσον δευτερόλεπτα πριν με το αγαπημένο σας σίδερο έχετε πατήσει λίγο την πετσέτα του μπάνιου, στους 1800 βαθμούς Κελσίου.

Μη σιδερώνετε ποτέ και τίποτα πάνω σας, ακόμη κι αν κάτω απ'το ρούχο που φοράτε έχετε τοποθετήσει 352 πετσέτες!


Έχετε ακούσει κι εσείς ότι τα αθλητικά παπούτσια γίνονται ολοκαίνουρια και ντουζένια στο πλυντήριο; Ισχύει, αλλά όχι στους 90! Σε υψηλή θερμοκρασία γίνονται αόρατα!


Γενικά αποφεύγετε τη χρήση του συρματακίου της κουζίνας στην καθαριότητα. Εξαφανίζει κι άλλα πράγματα εκτός από τη βρωμιά...


Αυτά για σήμερα!


*εμπνευσμένες από στενό και ευρύτερο περιβάλλον!!!

Friday, April 04, 2008

Αληθινές ιστορίες




Πάλι μαλώνει με τον πατέρα της. Τι κακομαθημένο κορίτσι! Δεν κάθεται λίγο σε ησυχία. Η μητέρα δεν αντέχει τις φωνές τους μες στο μεσημέρι κι απομακρύνεται. Ανεβαίνει στον πρώτο, στα υπνοδωμάτια, μπας και ξαπλώνοντας, ηρεμήσει λιγάκι.

Πίσω στην κουζίνα του ισογείου, μπαμπάς και κόρη συνεχίζουν να μαλώνουν, αυτή τη φορά για το φαγητό. Το κορίτσι δεν έχει όρεξη να φάει κι αρέσκεται να περιπαίζει τον κουρασμένο απ'τη δουλειά πατέρα της, καταφέρνοντας τελικά να τον εκνευρίσει.

"Μπαμπά μου δίνεις λίγο ψωμί;" "Μια χαρτοπετσέτα;" "Λίγο αλάτι;" "Πιπέρι δε μου έδωσες" "Θέλω και λίγη μουστάρδα" "Εεε! Πού είναι η κέτσαπ; Θέλω κέτσαπ! Χωρίς κέτσαπ δεν τρώω τίποτα!"

Ο πατέρας στα όρια του φονικού, σηκώνεται απ'το τραπέζι για να της φέρει την κέτσαπ απ'το ψυγείο κι απ'τα νεύρα του της εκσφενδονίζει το πλαστικό μπουκάλι από απόσταση προς τα πάνω της. Η μικρή, μη χάνοντας ευκαιρία και στην προσπάθειά της να πιάσει την πάσα, δίνει ένα σάλτο απ'την καρέκλα, με αποτέλεσμα κορίτσι και κέτσαπ να κείτονται ηρωικά στο πάτωμα!

Με το γδούπο της πτώσης, η μητέρα ανήσυχη κατεβαίνει τρέχοντας τις σκάλες για να δει τι συνέβη. Από μακριά ξεχωρίζει τη μονάκριβη της κατάχαμα, πλάι σε μια πορφυρή λιμνούλα και ακαριαία χάνει τις αισθήσεις της...