Ουφ, ευτυχώς!

Τι κι αν αυξηθεί το όριο ηλικίας της συνταξιοδότησης και δουλεύουμε μέχρι τα 70…

Τι κι αν ενοποιηθούν τα ασφαλιστικά ταμεία, αφού μερικά απ’αυτά είναι άδεια από την χρόνια κακοδιαχείριση…

Τι κι αν οι υποσχέσεις για παροχές υλοποιούνται κατά μικρό ποσοστό και εκπρόθεσμα…

Τι κι αν σε κάποια επαγγέλματα τα βαρέα κι ανθυγιεινά ένσημα καταργηθούν…

Τι κι αν ο μισθός των βουλευτών αυξηθεί…

Τι κι αν η κοινωνία μαστίζεται από ανεργία…

Τι κι αν οι τιμές των προϊόντων έχουν πάρει τον ανήφορο…

Τι κι αν δεν πατάσσεται η φοροδιαφυγή…

Τι κι αν το κοινωνικό κράτος μας κάνει νάζια και δεν εμφανίζεται…

Τι κι αν με δυσκολία τα βγάζουμε πέρα…




Σημασία έχει φίλοι μου πως οι συντάξεις θα παραμείνουν ΣΤΑΘΕΡΕΣ!!!


Διότι όπως είπε κι ο κος Πρωθυπουργός, οι συντάξεις ΔΕ θα μειωθούν και αυτό είναι δέσμευση!



Ουφ, ευτυχώς!

Εκτελούνται μεταφοραί

Ο φοιτητής αργοπορημένος ανοίγει διστακτικά την πόρτα και ζητάει ευγενικά απ'την καθηγήτρια να μπει στην αίθουσα για να παρακολουθήσει την παράδοση.

Η καθηγήτρια αντί κατάφασης ή άρνησης, τον μαλώνει: "Η καρέκλα σου που είναι παιδί μου; Δεν έφερες απ'το σπίτι σου καρέκλα; Εμείς όταν πηγαίναμε στο χωριό μου να δούμε τον Βέγγο στο πανί, σινεμά τότε δεν υπήρχαν, παίρναμε μαζί μας κι ένα σκαμπό!"

...

Επεξήγηση: Η γυναίκα απηύδησε που η αίθουσα διδασκαλίας δεν έχει καρέκλες και για να καθίσουμε αναγκαζόμαστε να μεταφέρουμε καθίσματα από άλλες αίθουσες, διπλανές η ακόμη κι από άλλο όροφο. Αυτό έχει ως συνέπεια, όποιος έρχεται αργοπορημένος στο μάθημα, φαινόμενο συχνότατο, να διακόπτει το μάθημα και να παρελαύνει μπροστά απ'την καθηγήτρια μαζί με την καρέκλα που μεταφέρει, μέχρι να βρει κάπου να κάτσει!Yeah! :)

Η εβδομάδα που πέρασε…

Με γέμισε ελπίδες πως καμιά φορά το ξεβόλεμα και η αντίσταση απέναντι στην αδικία έχει κάποιες φορές αποτέλεσμα. Μετά από 2 χρόνια ταλαιπωρίας ο πρύτανης απέσυρε την αγωγή και τη μήνυση απέναντι στο συμφοιτητή μας. Δεν ξέρω αν το έκανε από ανωτερότητα, απ’την καλή του τη καρδιά ή ότι φοβόταν κάποιες αποκαλύψεις που θα του επιφύλασσαν στο δικαστήριο, αλλά σημασία έχει ότι αν όλοι καθόντουσαν σπιτάκι τους, στηρίζοντας τον φοιτητή προφορικά κι από τον καναπέ τους, μπορεί σήμερα να του είχε καταστραφεί η ζωή, το μέλλον του, η καριέρα του, να είχε οικονομική δυσπραγία, μη καθαρό ποινικό μητρώο κι ένα σωρό άλλα, που μας ταλανίζουν συνήθως μόνο όταν αφορούν αποκλειστικά το άτομό μας.

Μου επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά πόσο ανυπόφορα ακριβή έχει γίνει η ζωή μας. Για ένα κουλούρι Θεσσαλονίκης πλήρωσα τις προάλλες 1 ευρώ στο φούρνο της γειτονιάς μου. Τα μαλλιά δε μου έπεσαν τότε. Μου έπεσαν μόλις το γυφτάκι έξω απ’το φούρνο μου ζήτησε 5ευρω!!! (& γρήγορα, γιατί βιαζόταν το πουλάκι μου…!)

Με κούρασε όταν στην τηλεόραση έβλεπα να παίζεται διαρκώς η επανάληψη του σήριαλ με τον Έλληνα και την Τουρκάλα, αυτή τη φορά παιγμένο απ’την Ελληνίδα και τον Αλβανό. Έλεος με τα νούμερα!

Με έκανε να μειδιάσω βλέποντας στα δελτία ειδήσεων ότι η ελληνική αστυνομία και γενικώς η ελληνική νοοτροπία είναι ότι κάνουμε τους καμπόσους σε όσους μας παίρνει! Αναφέρομαι στις απόρθητες χασισοφυτείες της Κρήτης εν αντιθέσει με τις προσαγωγές 18χρονων και μαλλιάδων στα Εξάρχεια άνευ λόγου και αιτίας τις περισσότερες φορές.

Με έκανε να ξεραθώ στα γέλια ακούγοντας, πάλι σε δελτίο ειδήσεων, την κα Διαμαντοπούλου, ναι, την κυρία Διαμαντοπούλου να λέει πως τον Γιωργάκη και Παπαγεωργίου να τον έλεγαν, πάλι θα εκλεγόταν! Εντάξει δε λέω, μπορεί να έφτανε να γίνει μέχρι και Υπουργός Πολιτισμού...

Με έκανε να παρομοιάσω τις καιρικές συνθήκες με το τζόκερ. Το μυστικό είναι να φοράς κοντομάνικο, ζακέτα, μπουφάν και να κουβαλάς κι ένα αδιάβροχο καλού κακού, ώστε να βάζεις και να βγάζεις το κατάλληλο ρούχο αναλόγως με τη στιγμή. Κι αν σου κάτσει...αποφεύγεις το κρύωμα!

Με έκανε να αναλογιστώ ότι τρώμε βλακείες, είτε παραγγέλνουμε είτε μαγειρεύουμε στο σπίτι, γιατί τα υλικά είναι τόσο αγνά όσο οι σκέψεις που κάνουν οι γυναίκες απέναντι στο Johnny Depp, απ'την άλλη βέβαια, του π**στη, τόσα χρόνια με τις βλακείες που καταναλώνουμε δε θα έχουμε αναπτύξει αντισώματα?!

Και τέλος με έκανε να διαπιστώσω ότι ακόμη κι η χειρότερη ταινία γίνεται υπέροχη όταν γίνεται αντικείμενο συζήτησης με την κατάλληλη παρέα, όπου σχολιάζονται τα πιο άκυρα πράγματα που μπορεί να σκεφθεί ποτέ ανθρώπινος νους!

Εξωγήινα

Αν κοιτώντας τ’αστέρια βλέπουμε μια εικόνα του παρελθόντος του σύμπαντος, (λόγω του ότι απέχουν έτη φωτός), τότε μάλλον έτσι εξηγείται η αμηχανία του Μικρού Πρίγκιπα, όταν ήλθε στη γη. Ίσως περίμενε να συναντήσει δεινόσαυρους! ;)